Konferencja klimatyczna ONZ - zmiany klimatu dotkną najuboższe kraje świata!

Na rozpoczętej wczoraj, na indonezyjskiej wyspie Bali, klimatycznej konferencji ONZ (13. konferencja stron Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu oraz 3. spotkanie stron protokołu z Kioto) przedstawiciele ponad stu państw rozpoczną negocjacje umowy międzynarodowej, która zastąpi kończący się Protokół z Kioto. Nowa umowa powinna być gotowa w 2009 roku. Jednocześnie Komisja Europejska zapowiada, że będzie także propagować swoją inicjatywę utworzenia światowego sojuszu na rzecz przeciwdziałania skutkom zmian klimatu wspólnie z krajami rozwijającymi się, które najbardziej ucierpią wskutek tych zmian, a jednocześnie posiadają najmniejsze środki, aby im przeciwdziałać.

Istotnym przyczynkiem do podjętych rozmów jest opublikowany niedawno raportu Programu Narodów Zjednoczonych ds. Rozwoju (UNDP) „Przeciw zmianom klimatycznym: solidarność w podzielonym świecie”. Z raportu wynika, że zmiany klimatyczne - skutki globalnego ocieplenia, za które odpowiadają kraje rozwinięte, dotkną najdotkliwiej mieszkańcy krajów Globalnego Południa. Autorzy raportu stwierdzają wprost, iż przybędzie na Ziemi głodnych i chorych, żyjących na granicy egzystencji. Chodzi tu przede wszystkim o skutki takie, jak utrata plonów, brak wody pitnej, anomalie pogodowe i katastrofy ekologiczne.

Dokument zawiera również propozycje rozwiązań, takich, jak wprowadzenie nowej polityki cenowej węgla poprzez opodatkowanie, wspieranie rozwiązań dotyczących energii odnawialnej, czy łagodzenie skutków zmian klimatycznych i przystosowanie się do nich. Jak twierdzi Kevin Watkins, główny autor raportu: "pracując razem, możemy wygrać bitwę z globalnym ociepleniem. Pozbycie się podobnej możliwości oznaczać będzie moralną i polityczną porażkę, bez precedensu w historii ludzkości".

Kemal Dervis, kierujący UNDP stwierdził, że "zmiana klimatu stanowi zagrożenie dla całej ludzkości, ale to najbiedniejsi, którzy w najmniejszym stopniu są odpowiedzialni za zaciągnięty przez człowieka ekologiczny dług, ucierpią najszybciej i najbardziej". Dlatego, kraje bogate, rozwinięte powinny obniżyć emisję gazów cieplarnianych do 2050 roku aż o 80% (w porównaniu z poziomem z 1990 roku), kraje rozwijające się zaś – o 20%, co pozwolić ma podwyższenie średniej temperatury na Ziemi jeszcze najwyżej o 1 st. C.

Nawet to nie zapobiegnie katastrofie, ale pozwoli co najwyżej w znacznym stopniu ograniczyć jej skutki (zmiany będą miały charakter nieodwracalny i globalny). Pesymistyczne scenariusze mówią, iż:

- w wyniku podniesienia się poziomu mórz o jeden metr, miejsce zamieszkania będzie musiało zmienić ok. 332 mln mieszkańców biednych regionów - Wietnamczyków czy Egipcjan,

- tragiczne konsekwencje może przynieść nasilenie się ekstremalnych zjawisk pogodowych (susze, tajfuny),

- nastąpi spadek produkcji rolnej i o 600 mln zwiększy się liczba ludzi cierpiących głód,

- zmiany klimatyczne ograniczą dostęp do wody pitnej, co dotknie blisko 2 mld osób,

- rozszerzą się granice występowania groźnych chorób, np. malarii, którą zagrożonych będzie 400 mln ludzi więcej niż dotąd.

Jednym z przedstawicieli Unii Europejskiej na rozmowy na wysokim szczeblu jest komisarz Stavros Dimas, który stwierdził, że „przytoczone przez IPCC naukowe dowody zmian klimatu są przekonujące i alarmujące. Jedyną odpowiedzialną reakcją może być nasilenie światowych starań na rzecz ograniczenia emisji gazów cieplarnianych. Dlatego podczas konferencji na Bali należy osiągnąć porozumienie w sprawie rozpoczęcia negocjacji na temat ambitnego i kompleksowego porozumienia dotyczącego zmian klimatycznych na świecie oraz ustalić harmonogram prac nad jego najważniejszymi punktami. Na konferencji należy także ustalić termin zakończenia negocjacji do końca roku 2009. Celem przyszłego porozumienia musi być ograniczenie globalnego ocieplenia do maksymalnie 2ºC powyżej poziomu sprzed okresu uprzemysłowienia, co pozwoli zapobiec najbardziej katastrofalnym skutkom zmian klimatu. Konferencja na Bali stanowi znakomitą okazję do uzgodnienia wspólnych zamierzeń, które będą stanowić wytyczne dla naszych negocjacji przez najbliższe dwa lata.”

Stanowisko UE zostało uzgodnione podczas posiedzenia Rady ministrów ds. środowiska w dniu 30 października i obejmuje propozycje dla porozumienia klimatycznego na okres po roku 2012:

- graniczenie globalnego ocieplenia do 2ºC powyżej poziomu sprzed okresu uprzemysłowienia. Aby limit ten nie został przekroczony, konieczne jest powstrzymanie wzrostu emisji na świecie w okresie najbliższych 10-15 lat, a następnie ich ograniczenie do roku 2050 o co najmniej 50% względem poziomów z roku 1990,

- głębsze obowiązkowe obniżenie bezwzględnych poziomów emisji w krajach rozwiniętych. UE proponuje, aby kraje rozwinięte wspólnie ograniczyły emisje o 30% do roku 2020, a o 60-80% do roku 2050, względem poziomów z roku 1990. Do czasu osiągnięcia porozumienia w tej kwestii UE powzięła niezależne zobowiązanie do zmniejszenia własnych emisji o co najmniej 20% do roku 2020. Na początku 2008 r. Komisja zaproponuje pakiet środków legislacyjnych mających doprowadzić do osiągnięcia tego celu,

- uczciwy i znaczący wkład ze strony pozostałych krajów, zwłaszcza krajów szybko rozwijających się, obejmujący ograniczenie intensywności emisji stanowiących następstwo ich wzrostu gospodarczego,

- wzmocnienie i rozszerzenie światowego rynku emisji związków węgla, między innymi za pomocą nowatorskich i ulepszonych mechanizmów zapewniających elastyczność. Unijny system handlu uprawnieniami do emisji stanowi dowód na skuteczne funkcjonowanie rynku emisji dwutlenku węgla,

- nasilenie współpracy w dziedzinie badań, rozwoju i wdrażania czystych ekologicznie technologii niezbędnych dla ograniczenia emisji,

- nasilenie działań na rzecz dostosowania się do zmian klimatu. Konieczne jest wzmocnienie współpracy na rzecz uporania się z nieuniknionymi skutkami zmian klimatycznych, a zwłaszcza pomocy dla krajów najbiedniejszych i najbardziej narażonych,

- zajęcie się kwestią emisji wytwarzanych przez międzynarodowe lotnictwo i żeglugę. W UE trwają już rozmowy na temat objęcia lotnictwa unijnym systemem handlu uprawnieniami do emisji,

- ograniczenie emisji będących następstwem deforestacji, które stanowią do 20% łącznej emisji CO2 na świecie.

Okazją do dalszych rozmów będzie zaplanowane na 8 i 9 grudnia spotkanie ministrów handlu (możliwość podjęcia przekrojowych kwestii klimatycznych związanych z handlem), a także spotkanie ministrów finansów w dniach 10 i 11 grudnia (dyskusja nad możliwościami reorientacji i zwiększenia światowych nakładów na technologie niskoemisyjne).

Na podstawie: http://www.zw.com.pl/zw2/index.jsp?... (Życie Warszawy), http://www.rp.pl/artykul/72155.html (Rzeczpospolita), http://www.europa.eu/rapid/pressRel...


Galeria:

 

Komentarze (zapraszamy do dyskusji):

Czapka / 6 grudnia 2007

INNY SAMORZĄD JEST MOŻLIWY!

O CZYM?

Rządząca w regionie partia zasłynęła z łamania praw pracowników sfery
budżetowej.Domagający się podwyżek i poprawy warunków pracy
nauczyciele w maju 2006 roku po raz kolejny wyszli na ulice miasta.
Krwawa pacyfikacja ich demonstracji, rozpoczęła trwające
ponad 5 miesięcy powstanie miejscowej ludności. Demonstracje
skupiały nawet do 400 tyś osób. 17 czerwca, powstało Asemblea Popular
de los Pueblos de Oaxaca - APPO, które bazując na autonomicznych
strukturach obywatelskich przejęło kontrolę nad miastem. Władze do
walki ze zbuntowanym stanem wysłały wojsko i policję federalną.
Trwające do października walki pochłonęły ponad 20 ofiar śmiertelnych
po stronie ludności...

KTO / CO / I JAK

CARLOS ANDRES DEL CAMPO ORTEGA - działacz organizacji LIMEDDH
(Meksykańska Liga Na Rzecz Obrony Praw Człowieka), prawnik broniący
praw mieszkańców, represjonowanych za poglądy polityczne;

HINRICH SCHULTZE - niemiecki foto-video-reporter, dokumentujący
wydarzenia w Oaxaca.
Jego zdjęcia - http://www.dokumentarfoto.de/oaxaca...
http://hinifoto.de/a/index.html

film: "Raport CCIODH z V wizyty w Oaxaca" (Międzynarodowej Komisji
Obywatelskiej do Obserwacji Praw Człowieka).

Co będzie:
- wprowadzenie do sytuacji w Oaxaca - co było zapalnikiem niepokojów
społecznych, jaki był ich przebieg, kto w tym maczał palce, jak
funkcjonują struktury obywatelskiego, oddolnego samorządu, stworzonego
przez mieszkańców, jakie dostrzegane są szanse i zagrożenia, co dalej
z Oaxaca;
- projekcja filmu i zdjęć poświęconych wydarzeniom z Oaxaca
- dyskusja

Spotkanie będzie także benefitem na represjonowanych aktywistów meksykańskich

KIEDY / GDZIE?
8 grudnia 2007 / sobota /od godziny 19

Skłot Rozbrat
ul. Pułaskiego 21a
Poznań
http://www.rozbrat.org

9 grudnia 2007 / niedziela /od godziny 19 do 21

Plan.B
Aleja Wyzwolenia 18
[wejście od Placu Zbawiciela]
Warszawa
http://www.planbe.nazwa.pl

KONTAKT:
Kolektyw ALE MEKSYK
500 293 869

 
Nasi Partnerzy Amani Kibera Instytut Globalnej Odpowiedzialności Counter Balance Polska Akcja Humanitarna Grupa Zagranica Bankwatch Network Polska Zielona Sieć